Mecazi Aşklar İlahi Aşklara Köprüdür

Mecazi aşklar ilahi aşklara köprüdür.

İnsanoğlunda sevmek fıtridir bu sevgi pek çok iyi duygularında kökünü teşkil eder Allah’ın Rahman olmasının sırrı sevgide tezahür eder.

Rahim olmasıda husûsî bir sevginin ve merhametin mahlûkatına karşı

hikmetini , kerimliğini, ilmini, yönlendirmesi ile eşya oluş ile ne için yaratıldı ise onu yapmaya, o maksat için hareket ederek kainatta insanın emrine verilir. Her bir yaratılmış bu sır ile kulluğunu ve yaratılışınım işini görür Besmele de önce Allah sonra Rahman sonra rahim ile Bismillahirahmanirrahim lafzında bütün manayı toplar, bünyesinde bulundurur ,kıyamete kadar da bu Besmele sırrı, Allah, alem, varlık, insan arasında seyreder kıyamete kadar

olacaklarda bu besmele de cem edilmiş saklanmış sırlanmıştır.

Mecrasına kaynağına akıtılmayan, yönlendirilmeyen sevgi insanı başka şeyleri sevmesine sebep verir ve insanı kör basiretsiz ve akılsız kılar o sevdiklerine karşı köleleştirir eğer sevgiler ve tutkular aşk ile Hakka, Allaha adanır ise zirveye doğru yolculuk ile insan olmanın maksadı ile Allaha aşk insanda zahir olursa bu sevginin aşkınlığı ile insan Allahtan başkasını görmez Allaha aşk insanı Allaha köle kılar, amma kendine ve eşyaya karşı özgürlüğü ile birlikte iman tezahür ederek kainata meydan okuyacak hale bürünür. İnsan hakiki sevgiyi fani şeylere yöneltmesi fıtri olan sevgiyi bozduğunda ise ömrü boyunca hakiki aşka Allaha vermediği kalbini sevgisini ve aşkını bir dava haline getirip ömrünü o uğurda harcı alem sarf eder. Bununla avunur ve adanır aşk aslına dönmedikçe hakka aşık olmadıkça

Cemal güzel olan Allah’ın aşk tuzağına düşülünce olanlar olur bu cazibe birilerinin aklını başından almış olur gecikilen ve başka aşka aşklara tutulmalar. İnsanı daima alabora eder aşk denizinde yüzenin gemisi fanilere bel bağlarsa o hakikat denizinde ilahi aşk denizinde batar.

Bu batmalar hakikat denizinde olunca sahibi kendinden başkasını sevenleri o sevgilerinde boğar, çünkü aşk ilahidir ve ilahi aşk denizinde batmalıdır. Bu batışlarda dönüşmediği ve dönüşemediği için hükmü kaza ve kaderle batırılmış olur. Yusuf suresinde anlatılan kıssa buna işaret eder.

Derviş, ömründe beyhude koşuşturulan aşklar insanı yorar

Ömrü heba ettirir. Başka sevgililere kaçış başka davalar insanı bezginle erdirir, insanı bu sarhoşluğu ,bu meyhanelerde ömür tüketmek hakiki sevgili diye bildiklerinle bu fani şaraplarla kafa bulmak çakırkeyif olmak değildir ,

İşin sırrı gel de ilahi aşk meyhanesinde

Hakiki sevgilinin aşkını sunan sakinin elinden o şarabı içte hakiki sevgiliyle vuslat et yoksa çok gazel okur, ağıt yakar yıllanmış ömründe

Güngörmüşlüğünle dayanma masasında oturur, çok akşamcılık eyyamcılık yapar,

O fani meyhaneden fani şaraplar içerek dayanma türküleri şiirleri kelamları söyler, Çelebilikten kalenderlikten kurtulamayıp bildiğini tekrarlayıp duran papağan tuti kuşu olursun

Mesele söylemek çığırmak bağırmak değil ey sarhoş olup dünya meyhanesinde içen bizim

Meyhanemize uğra da şarap ne imiş saki ne imiş bir anla

Yoksa………..

İbrahim YERLİKAYA